Spis tematów

⇒ Karta praw pacjenta
⇒ Informacja dla pacjentów obcojęzycznych i mających trudności w porozumiewaniu się
⇒ Prawa pacjenta
⇒ Prawa pacjenta wynikające z ustawy
⇒ Prawa dziecka w trakcie udzielania świadczeń zdrowotnych
⇒ Obowiązki pacjenta
⇒ Dokumenty do pobrania

Karta praw pacjenta

Prawa pacjenta określają odrębne przepisy, w szczególności: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), ustawa z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2022 r., poz. 1876 z późn. zm. ), ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2022r., poz. 1731 z późn. zm. ), ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2022 r., poz. 2702 z późn. zm.), ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2022 r., poz. 2123 ), ustawa z dnia 1 lipca 2005 roku o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2020 r., poz. 2134 z późn. zm. ), ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2561 z późn. zm.).

Regulamin Szpitala Neuropsychiatrycznego oraz Regulaminy wewnątrzoddziałowe z uwzględnieniem indywidualnych zasad ze względu na specyfikę oddziału, są wytycznymi nadrzędnymi określającymi dyscyplinę w zakresie praw i obowiązków pacjenta.

Pacjenci i osoby odwiedzające mają obowiązek zapoznania się z regulaminem oddziału i przestrzegania go.

Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.

Każdy obywatel ma prawo równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na warunkach i w zakresie określonych w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Informacja dla pacjentów obcojęzycznych oraz mających trudności w porozumiewaniu się

Pacjenci obcojęzyczni oraz mający trudności w porozumiewaniu się, chcący skorzystać z pomocy medycznej w Szpitalu Neuropsychiatrycznym mogą skontaktować się z Izbą Przyjęć i Przychodnią Specjalistyczną Szpitala Neuropsychiatrycznego za pomocą poczty elektronicznej bądź wysłania faksu.

Izba Przyjęć - e-mail: izbap@snzoz.lublin.pl

Przychodnia Specjalistyczna - e-mail: przychodnia@snzoz.lublin.pl

Faks Nr: 81 74-410-79

√ Szpital zapewnia możliwość korzystania przez osoby uprawnione z pomocy wybranego tłumacza języka migowego lub tłumacza-przewodnika.
√ Świadczenie to jest bezpłatne dla osoby uprawnionej.
√ Osoba uprawniona jest zobowiązana zgłosić Szpitalowi, chęć skorzystania ze wskazaniem wybranej metody komunikowania się, co najmniej na 3 dni robocze przed tym zdarzeniem, z wyłączeniem sytuacji nagłych.
√ Po dokonaniu zgłoszenia Szpital jest zobowiązany do zapewnienia obsługi osoby uprawnionej, w terminie przez nią wyznaczonym lub z nią uzgodnionym.
√ W przypadku braku możliwości realizacji świadczenia Szpital zawiadamia wraz z uzasadnieniem osobę uprawnioną, wyznaczając możliwy termin realizacji świadczenia lub wskazując na inną formę realizacji uprawnień.

Na mocy przepisów Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz.U. z 2020 r., poz. 295 z póź. zm.) oraz Ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz.U. z 2017 r., poz. 1824) w Szpitalu obowiązuje procedura w zakresie "Porozumiewanie się z pacjentami obcojęzycznymi oraz zasady udzielania pomocy osobom mającym trudności w porozumiewaniu się"

Pacjent ma prawo do:

1. Świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, opartej na dostępnych metodach i środkach zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, wykonywanych przez lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, diagnostów laboratoryjnych z należytą starannością i zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
2. W sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń – korzystania z rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych jawnej procedury ustalającej kolejność dostępu do świadczeń.
3. Wyboru szpitala spośród szpitali, które zawarły umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia z zastrzeżeniami wynikającymi z obowiązujących przepisów.
4. Przyjęcia do szpitala, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia, na podstawie skierowania (każdego) lekarza, lekarza dentysty lub felczera, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne zgodnie z ustaloną wsincerest condolencesoparciu osincerest condolenceskryteria medyczne listą oczekujących.
5. Natychmiastowej pomocy medycznej, ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia.
6. Udzielenia mu świadczenia zdrowotnego bez wymaganego skierowania – w stanach nagłych (np. wypadek, zatrucie, poród, stany nagłego zagrożenia życia albo zdrowia), również do niezwłocznego uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej w niezbędnym zakresie również od świadczeniodawcy, który nie zawarł umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia.
7. Pomieszczenia i wyżywienia odpowiedniego do stanu zdrowia.
8. Bezpłatnych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, niezbędnych do udzielania świadczeń zdrowotnych, jeżeli są one konieczne do wykonywania świadczeń.
9. Pacjent, w tym małoletni, który ukończył 16 lat lub jego przedstawiciel ustawowy ma prawo do uzyskania od osoby wykonującej świadczenie medyczne przystępnej informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych bądź możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia, rokowaniu, w zakresie udzielanych przez tę osobę świadczeń zdrowotnych oraz zgodnie z posiadanymi przez nią uprawnieniami. Osoba udzielająca świadczeń medycznych może udzielać powyższych informacji innym osobom tylko za zgodą pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego.
10. Wyrażenia zgody na przeprowadzenie badania lub udzielenia świadczeń zdrowotnych, po uzyskaniu od lekarza odpowiedniej informacji (nie dotyczy świadczeń zdrowotnych, których udzielanie bez zgody pacjenta regulują odrębne przepisy).
11. Wyrażenia w formie pisemnej zgody na zabieg operacyjny albo na zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta.
12. Wyrażenia w formie pisemnej zgody (a w przypadku niemożności wyrażenia zgody w powyższej formie, za równoważne uważa się wyrażenie zgody ustnie złożonej w obecności dwóch świadków) na uczestnictwo w eksperymencie medycznym po uprzednim uzyskaniu informacji: o celach, sposobach i warunkach przeprowadzenia przedmiotowego eksperymentu, spodziewanych korzyściach leczniczych lub poznawczych, ryzyku oraz o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie, w każdym jego stadium. W przypadku, gdyby natychmiastowe przerwanie eksperymentu mogło spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia jego uczestnika, lekarz obowiązany jest poinformować o tym pacjenta.
13. Wyrażenia dobrowolnie świadomej zgody w formie pisemnej na uczestnictwo w badaniu klinicznym (a w przypadku niemożności wyrażenia zgody w powyższej formie, za równoważne uważa się wyrażenie zgody ustnie złożonej w obecności co najmniej dwóch świadków), po wcześniejszym przekazaniu informacji dotyczących istoty, znaczenia, skutków i ryzyka związanego z badaniem klinicznym. Uczestnik badania klinicznego może w każdej chwili bez szkody dla siebie wycofać się z badania klinicznego.
14. Wyrażenia sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek, narządów oraz cofnięcia tego sprzeciwu w każdym czasie.
15. Wyrażenia zgody (obok zgody lekarza), podczas udzielania świadczenia zdrowotnego, na uczestnictwo innych osób poza personelem medycznym niezbędnym ze względu na rodzaj udzielanego świadczenia zdrowotnego.
16. Wyrażenia zgody na uczestnictwo podczas udzielania świadczeń zdrowotnych: studentów nauk medycznych, lekarzy oraz innego personelu medycznego, w przypadku demonstracji o charakterze wyłącznie dydaktycznym.
17. Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny ma prawo zgłaszania osobom wykonującym zawód medyczny, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu, działania niepożądanego produktu leczniczego.
  Wnioskowania o zasięgnięcie przez lekarza (udzielającego pacjentowi świadczeń zdrowotnych) opinii właściwego lekarza specjalisty lub zorganizowania konsylium lekarskiego.
19. Zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii lub orzeczenia lekarza do Komisji Lekarskiej przy Rzeczniku Praw Pacjenta.
20. Intymności i poszanowania godności osobistej w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych.
21. Umierania w spokoju i godności.
22. Leczenia bólu.
23. Dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez pacjenta.
24. Kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z osobami z zewnątrz.
25. Opieki duszpasterskiej.
26. Wskazania osoby lub instytucji, którą szpital jest obowiązany niezwłocznie powiadomić w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta powodującego zagrożenie życia lub w razie śmierci pacjenta.
27. Wypisania ze szpitala, gdy stan zdrowia nie wymaga dalszego leczenia w szpitalu bądź na własne żądanie - w takiej sytuacji pacjent ma prawo do informacji o możliwych następstwach zaprzestania leczenia w szpitalu (pacjenci, którzy podpisali zgodę na pobyt w szpitalu). Przy wypisie pacjent ma prawo do otrzymania oryginału i kopii Karty Informacyjnej z Leczenia Szpitalnego z podaniem rozpoznania w języku polskim.
28. Wyrażenia osobiście lub przez przedstawiciela ustawowego sprzeciwu na wykonanie sekcji zwłok.
29. Dostępu do dokumentacji medycznej na wniosek pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub osoby przez niego upoważnionej, w formie m. in. wglądu lub poprzez odpłatne sporządzenie jej wyciągów, odpisów, kopii, wydruków, wyników badań na płytach CD.
30. Ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej oraz innych związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
31. Zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem uzyskanych przez personel medyczny w związku z wykonywaniem zawodu z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w przepisach prawa.
32. Przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie.
33. Dostępu do informacji o prawach pacjenta. Pielęgniarka ma obowiązek poinformować pacjenta o jego prawach.
34. Składania skarg i wniosków zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Dyrektor szpitala lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie z praw pacjenta w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a w przypadku praw, o których mowa w pkt. 24, także ze względu na możliwości organizacyjne szpitala.

Prawa pacjenta wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego

Pacjent ma prawo do:
1. Bezpłatnych świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki zdrowotnej oraz do bezpłatnych produktów leczniczych, wyrobów medycznych i środków pomocniczych, nawet jeśli nie jest osobą ubezpieczoną.
2. Tego, aby personel medyczny przy wyborze rodzaju i metod postępowania leczniczego, brał pod uwagę nie tylko cele zdrowotne, ale także interes i inne dobra osobiste pacjenta i dążył do osiągnięcia poprawy stanu zdrowia w sposób najmniej uciążliwy dla pacjenta.
3. Porozumiewania się bez ograniczeń z rodziną i innymi osobami.
4. Nie kontrolowania korespondencji (chyba, że odrębne przepisy stanowią inaczej).
5. Uzyskania zgody ordynatora na okresowe przebywanie poza szpitalem bez wypisywania z zakładu (przepustki), jeżeli nie zagraża to życiu pacjenta albo życiu i zdrowiu innych osób.
6. Nie utrwalania oświadczeń pacjenta obejmujących przyznanie się do popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary w dokumentacji dotyczącej badań lub przebiegu leczenia pacjenta.
7. Zapoznania pacjenta przez lekarza z planowanym postępowaniem leczniczym.
8. Wyrażenia odrębnej zgody lub zgody przedstawiciela ustawowego pacjenta na świadczenia zdrowotne stwarzające podwyższone ryzyko, takie jak:
a) punkcja potyliczna lub lędźwiowa przeprowadzana w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego lub podania leków
b) leczenie elektrowstrząsami
Pacjent ma prawo do otrzymania od lekarza informacji o dających się przewidzieć skutkach świadczeń zdrowotnych wymienionych wyżej.
9. Uprzedzenia pacjenta o zastosowaniu wobec jego osoby przymusu bezpośredniego przed tym zanim środek ten zostanie podjęty oraz zachowania szczególnej ostrożności i dbałości o dobro pacjenta przez personel medyczny w trakcie stosowania środka przymusu bezpośredniego.
10. Tego, aby przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji na zlecenie lekarza nie mógł trwać dłużej niż 4 godziny. Jednakże w razie potrzeby lekarz, po osobistym zbadaniu pacjenta, może przedłużyć unieruchomienie na następne dwa okresy nie dłuższe niż 6-godzinne.
11. Krótkotrwałego uwalniania od unieruchomienia w celu zmiany pozycji lub zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i higienicznych, nie rzadziej niż co 4 godziny.
12. Zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące czynności wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego wszystkiego, o czym powezmą wiadomość w związku z wykonywaniem powyższych czynności z wyjątkiem określonych w w/w ustawie sytuacji, gdy osoby te są zwolnione od zachowania tajemnicy.
13. Tego, aby zajęcia rehabilitacyjne prowadzone w szpitalu nie były podporządkowane celom gospodarczym.
14. Tego, aby kierownik szpitala w razie stwierdzenia, że przedstawiciel ustawowy pacjenta nie wykonuje należycie swoich obowiązków wobec pacjenta, zawiadomił o tym sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania pacjenta.
15. Złożenia wniosku do sądu opiekuńczego miejsca siedziby szpitala psychiatrycznego o ustanowienie kuratora, jeżeli pacjent uważa, iż w czasie pobytu w szpitalu potrzebuje pomocy do prowadzenia wszystkich swoich spraw albo spraw określonego rodzaju.
16. Wysłuchania pacjenta przez sędziego wizytującego nie później niż w terminie 48 godzin od otrzymania przez sąd opiekuńczy zawiadomienia kierownika szpitala, jeżeli pacjent został przyjęty w trybie art. 23 oraz art. 28.
17. Złożenia wniosku o adwokata z urzędu w toczącym się postępowaniu przed sądem opiekuńczym w sprawach określonych w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego.
18. Złożenia odwołania od postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie przyjęcia do szpitala pacjenta bez jego zgody, do sądu drugiej instancji.
19. Złożenia w dowolnej formie wniosku o nakazanie wypisania pacjenta ze szpitala - jeżeli pacjent jest osobą hospitalizowaną za swoją zgodą.
20. Złożenia w dowolnej formie, wniosku o nakazanie wypisania pacjenta ze szpitala, nie wcześniej niż po upływie 30 dni od uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie przyjęcia do szpitala lub dalszego leczenia bez zgody pacjenta. O wypisie pacjenta postanawia ordynator (lekarz kierujący oddziałem), jeżeli uzna, że ustały przewidziane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego przyczyny przyjęcia i pobytu pacjenta w szpitalu.
21. W razie odmowy wypisania, wystąpienia do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się szpital o nakazanie wypisania pacjenta, Wniosek należy złożyć w terminie 7 dni od powiadomienia pacjenta o odmowie wypisania oraz o terminie i sposobie złożenia wniosku.

Prawa dziecka w trakcie udzielania świadczeń zdrowotnych

Pacjent poniżej 18 roku życia ma prawo do korzystania z większości praw przysługujących osobom dorosłym w trakcie pobytu w szpitalu z uwzględnieniem uprawnień rodziców lub opiekunów i z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z wieku pacjenta.

Pacjent ma prawo do:
1. Świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach i w zakresie określonych dla osób ubezpieczonych.
2. Dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 roku życia.
3. Pacjent małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo na wyrażenie zgody na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych.
4. Przedstawiciel ustawowy pacjenta małoletniego, ma prawo do wyrażenia zgody, o której mowa w pkt. 3. W przypadku braku przedstawiciela ustawowego prawo to, w odniesieniu do badania, może wykonać opiekun faktyczny.
5. W przypadku zastosowania zabiegu operacyjnego albo metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, wymagana jest (obok zgody jego przedstawiciela ustawowego) zgoda pacjenta w formie pisemnej.
6. Pacjent małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo do wyrażenia sprzeciwu co do udzielenia świadczenia zdrowotnego, pomimo zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego. W takim przypadku wymagane jest zezwolenie sądu opiekuńczego. Zgoda oraz sprzeciw, o których mowa w pkt. 3-5, mogą być wyrażone ustnie albo przez takie zachowanie się osób wymienionych w tych przepisach, które w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się czynnościom proponowanym przez osobę wykonującą zawód medyczny albo brak takiej woli.
7. Pacjent małoletni, który ukończył 16 lat ma prawo do uzyskania od osoby wykonującej zawód medyczny, przystępnej informacji o stanie swojego zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu, w zakresie udzielanych przez tę osobę świadczeń zdrowotnych oraz zgodnie z posiadanymi przez nią uprawnieniami.
8. Pacjent małoletni, który nie ukończył 16 lat ma prawo do uzyskania od osoby wykonującej zawód medyczny informacji, o której mowa w pkt. 7 w zakresie i w formie potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego.
9. Pacjent, w tym małoletni, który ukończył 16 lat, lub jego ustawowy przedstawiciel mają prawo do uzyskania od pielęgniarki, położnej przystępnej informacji o pielęgnacji i zabiegach pielęgniarskich.
10. Pacjent małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo do wyrażenia sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów.
11. Pacjent małoletni, który ukończył 16 lat lub nie ukończył 16 lat i jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzieć opinię w sprawie swego uczestnictwa w eksperymencie medycznym lub badaniu klinicznym (po poinformowaniu przez lekarza o istocie, znaczeniu, skutkach i ryzyku tego badania), ma prawo do wyrażenia w formie pisemnej swojej świadomej zgody na udział w powyższych, obok zgody swojego przedstawiciela ustawowego.
12. Wyrażenia w każdej chwili cofnięcia zgody na udział w badaniu klinicznym lub eksperymencie medycznym bądź wycofania się w każdej chwili z tego badania lub eksperymentu.
13. Tego, aby w celu zminimalizowania bólu i dyskomfortu w trakcie trwania badania klinicznego zapewniono pacjentowi udział w przedmiotowym badaniu personelu posiadającego wiedzę i umiejętności w zakresie postępowania z małoletnimi oraz zastosowania metod służących minimalizacji dyskomfortu związanego z wykonywanym badaniem.
14. Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego osoby małoletniej następuje za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego. Jeżeli małoletni ukończył 16 rok życia, również wymagane jest uzyskanie zgody tej osoby na przyjęcie do szpitala.
15. W przypadku sprzecznych oświadczeń w sprawie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego małoletniego, który ukończył 16 lat i jego przedstawiciela ustawowego, zgodę na przyjęcie do szpitala wyraża sąd opiekuńczy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby.

Obowiązki pacjenta

Pacjent jest zobowiązany do:
1. Pacjent po wyrażeniu zgody na postępowanie terapeutyczne obowiązany jest:
1.1 stosować się do wszystkich zaleceń i wskazówek personelu medycznego dotyczących leczenia i organizacji życia w szpitalu,
1.2 przyjmować leki i poddawać się zabiegom tylko zgodnie z zaleceniami lekarza leczącego lub dyżurnego.
2. W szczególności pacjent przebywający w szpitalu obowiązany jest:
2.1 przebywać w przeznaczonych dla niego pomieszczeniach w czasie obchodów lekarskich, wykonywania zabiegów oraz w porze posiłków,
2.2 nie zmieniać łóżka bez zgody lekarza lub pielęgniarki, dbać o higienę osobistą, posiadać własne przybory toaletowe,
2.3 leżeć w łóżku tylko w bieliźnie szpitalnej,
2.4 szanować mienie będące własnością szpitala,
2.5 nie zakłócać spokoju innym chorym oraz przestrzegać ciszy nocnej,
2.6 przyjmować odwiedzających w dni i godziny wyznaczone, a w innym czasie – jedynie za zgodą ordynatora oddziału lub lekarza dyżurnego,
2.7 odnosić się z szacunkiem do innych pacjentów i personelu szpitala.
3. Chory przyjęty do szpitala nie ma prawa wychodzić poza obręb szpitala, chyba, że jest to konieczne ze względów terapeutycznych (konsultacje, zabiegi, wycieczki, przepustki, urlopy itd.)
4. W szafkach przyłóżkowych nie wolno przechowywać środków spożywczych łatwo psujących się.
5. Zabrania się palenia tytoniu na terenie szpitala.
6. Zabrania się wnoszenia na teren szpitala oraz używania napojów alkoholowych i narkotyków, uprawiania gier hazardowych oraz zajmowania się handlem na terenie szpitala.
7. Zabrania się używania grzałek oraz urządzeń elektrycznych i gazowych bez zgody personelu.
8. Nie wolno zanieczyszczać, zaśmiecać pomieszczeń szpitalnych oraz wyrzucać przez okno odpadów.
9. Chory jest odpowiedzialny za rzeczy szpitalne oddane mu do użytku na czas pobytu w szpitalu.
10. Pacjent jest zobowiązany do przestrzegania regulaminu szpitala, a w szczególności przepisów o bezpieczeństwie, higienie i zagrożeniu pożarowym.
Personel szpitala nie ponosi odpowiedzialności za rzeczy wartościowe nie złożone do depozytu.

Dokumenty do pobrania

	Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego		pobierz (PDF 180 KB)
	Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta		pobierz (PDF 208 KB)
	Druk - Wniosek o udostępnienie dokumentacji medycznej		pobierz (PDF 109 KB)
	RODO - Informacja dla pacjenta		pobierz (PDF 109 KB)